wiele ostatnio się nauczyliśmy...Odkryta lewa ręka i stopą kręcę... był czas ogromnego kryzysu i wtedy po raz pierwszy pochowałam swoje dziecko.... stan był makabryczny, by nie powiedzieć ciężki,ale już jesteśmy na prostej i dał sobie radę bez tlenu ufff :) choć lekarz mówi, że nawet nie chce myśleć ile to potrwa... no cóż tyle ile będzie trzeba, póki co 3 tygodnie....walczymy dalej! Coraz bardziej zadomawiam się na oddziale ;)o swoich kryzysach i samotności nie chce mi się nawet pisać...Dziwne, że jak trafia dziecko do szpitala, to znajomi się odzywają, a przyjaciele milczą... to taki paradoks z serii co najmniej dziwnej...